از چهارصد سال قبل انگلیس یها از تریاک به منظور گسترش روحیهٔ تنبلی و سستی در بین
مل تها و غارت منابع آنها استفاده می کردند. آنها برای معتاد شدن افراد این ماده را ارزان می فروختند
و سوختهٔ آن را گران م یخریدند. مردم ناآگاه به تدریج در دام ت انگلیسی ها گرفتار و معتاد شدند.
پس از مدتی انگلیسی ها ت خرید سوختهٔ تریاک را کنار گذاشتند و فروش تریاک را آغاز کردند.
پزشکان انگلیسی نیز برای درمان هر بیماری، تریاک را توصیه می کردند. رواج تریاک کشی در هند،
چین، ایران و آسیای جنوب شرقی ب هدنبال همین ت های مزوّرانه صورت گرفت و هزاران نفر به آن
مبتلا شدند. توتون و تنباکو بعد از بازگشت کریستف کلمب از قارهٔ آمریکا ابتدا به مردم اروپا و بعدها
به سایر مل تها معرفی شد. از صد سال قبل مواد مخدّر صنعتی توسط شیمی دا نها ابداع شد که علاوه بر
کاربرد دارویی، کاربردهای غیرقانونی نیز پیدا کردند.
نقش استعمار ب هویژه آمریکا را در گسترش مواد مخدر در کشورها نباید فراموش کرد. معروف
است که یکی از تمداران آمریکا در سال 1364 در گزارشی به دولتمردان آن کشور اظهار
داشت: ضربه های خارجی انقلاب اسلامی ایران را محکم کرده است. برای مقابله با این انقلاب
دو راهکار وجود دارد: اوّل، ترویج فحشا و منکرات در بین جوانان و مردم و دوم، توسعه
و ترویج مواد مخدر ». امروزه ترویج فحشا و منکرات از طریق ماهواره ها و سی دی های مستهجن
صورت می گیرد که متأسفانه تولید و توزیع آن توسط دشمنان ایران و باندهای قاچاق یا معتادان انجام
می شود.

در ایران 60 درصد زندانیان را معتادان تشکیل می دهند. 34 درصد طلاق های کشور ناشی
از اعتیاد زن یا شوهر و مسائل مربوط به مواد مخدر است. به طورمتوسط در هر ماه 10 نفر از
نیروهای انتظامی در مبارزه با قاچاقچیان ب هشهادت می رسند. به دلیل اعدام، یا زندانی شدن بلندمدت
قاچا قفروشان، ن و فرزندان، سرپرست خود را از دست م یدهند و با مشکلات زیادی در ادارهٔ
زندگی خود مواجه می شوند. هرساله 1500 میلیارد تومان جهت جلوگیری از ورود کاروان های
موادمخدر، بستن مرزها، نگهداری از معتادان و مراکز بازپروری هزینه می شود. هم اکنون 50 درصد
جرائم به نوعی به موادمخدر مربوط است. پژوهش ها نشان می دهد هر معتاد بنا به اعتراف خود در هر
روز، حداقل یک جرم انجام می دهد که
بسیاری از آنها از دید مراجع قانونی
پنهان می ماند. اغلب معتادان برای تأمین
هزین ههای خود به ی و دیگر کارهای
خلاف روی می آورند. بیماری ایدز
)بیماری نقص در نظام دفاعی بدن( در بین
معتادان فراوان دیده می شود.

آن تعادل روانی و جسمی افراد را به هم می زند و فرد معتاد را در بلند مدت، و یا در کوتاه مدّت
دچار بیماری و آسیب های روحی و روانی و بدنی می کند. از نظر اسلام هرچیزی که موجب ضرر و
زیان به سلامت روحی و جسمی انسان بشود، مصرف آن حرام است.
مشروبات الکلی نیز از جمله مواد مخدّر و سکرآور است؛ یعنی مصرف آنها، شخص را از
79
مصرف قانونی یا غیرقانونی مواد
در علم پزشکی از برخی مواد مخدّر برای تسکین دردها، انجام جراح یها و مهار برخی
بیمار یهای عصبی و روانی استفاده م یکنند که به آنها کاربرد مجاز مواد مخدّر )قانونی( م یگویند.
این نوع از مواد که به آنها دارو م یگویند، پس از انجام آزمایش های فراوان بر روی بیماران در
اختیار پزشکان قرار گرفته است و مقدار آن حساب شده است؛ اما برخی افراد ناآگاه با هدف تفریح،
ب یخیالی، لذ تجویی یا آلوده کردن دیگران از این مواد سو ءاستفاده م یکنند و زمینهٔ اعتیاد خود و
دیگران را فراهم م یکنند. به این شیوه سو ءِمصرف مواد م یگویند. بسیاری از این مواد مخدر
ب هدلیل آغشته شدن با مواد مختلف و زیا نآور توسط قاچا قفروشان و برای سودجویی بیشتر، معتادان
را به بیمار یهایی مبتلا م یکنند که درمان آنها بسیار سخت است و عدهٔ زیادی جان خود را به همین
علت از دست داده اند.
سابقۀ تاریخی مصرف مواد مخدر
یکی از قدیم یترین مواد مخدّر شناخته شده تریاک است. مردم بی نالنهرین و مصر یهای قدیم
این ماده را م یشناختند و از آن ب هعنوان دارو استفاده م یکردند. ایرانیان قدیم نیز با این ماده آشنا بودند
و از شربت تریاک ب هعنوان یک مسکّن قوی برای افراد زخمی در جن گها استفاده م یکردند. اب نسینا
نیز در کتاب قانون خود به تریاق اشاره کرده است و در معالجهٔ برخی بیمار یها از آن استفاده می کرد.
حالت تعادل فکری و جسمی خارج می سازد و درنتیجه به سلامت جسمی و روحی انسان لطمه می زند.
پیامبر اسلام فرموده اند: مصرف هر نوع مادهٔ سکرآور حرام است. )کل مسکر حرام(
امروزه معلوم شده است که دخانیات، توتون و تنباکو، حشیش و تریاک و موادمخدر صنعتی،
یا شیمیایی نیز به صورت جدّی به جسم و روان انسان لطمه و صدمه می زند و آثار منفی آنها کمتر از
مصرف الکل نیست.
ترویج مواد مخدر توسط سوداگران مرگ، یا ناآگاهی جوانان در مصرف این مواد مشکلات
فراوانی را برای افراد، خانواده ها، جامعه و دولت ها فراهم کرده است.

رفتار پرخطر هر نوع رفتاری است که سلامت جسمی و روانی یک فرد را در معرض خطر
قرار می دهد.
در خصوص اینکه چه رفتاری پرخطر یا ب یخطر است، پاسخ سؤال بستگی به فرد یا نوع رفتار
دارد. برای مثال، شنا کردن برای یک فرد ناآشنا به اصول شنا در استخر، رودخانه، دریاچه، دریا و
در مکان های غیرمجاز عملی خطرناک است؛ اما برای یک فرد شناگر ای نگونه نیست. رانندگی بدون
گواه ینامه خطرناک است؛ اما برای یک راننده ماهر خطرناک نیست.